Η Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία (Κ.ΑΛ.Ο) αναγνωρίζεται ως παράγοντας που συμβάλλει θετικά στη σταθερή και βιώσιμη τοπική οικονομική ανάπτυξη, στη δικαιότερη διανομή του κοινωνικού πλούτου, στην αντιμετώπιση νέων κοινωνικών αναγκών και κινδύνων και στην εμβάθυνση της κοινωνικής δημοκρατίας. Ως «βιώσιμη ανάπτυξη», βάσει του νόμου 4430/2016, ορίζεται η προώθηση της αειφορίας του περιβάλλοντος, η κοινωνική και οικονομική ισότητα, η ισότητα των φύλων, η προστασία και η ανάπτυξη κοινών αγαθών, με προώθηση της διαγενεακής και πολυπολιτισμικής συμφιλίωσης και έμφαση στις ιδιαιτερότητες των τοπικών κοινωνιών.
Αντικείμενο της εργασίας είναι η µελέτη, καταγραφή και αποτίµηση του ρόλου της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας, ως μηχανισμός αναμόχλευσης πόρων που θα μπορούσε να συμβάλει στην τοπική ανάπτυξη και κυρίως στην αύξηση της απασχόλησης σε τοπικό επίπεδο.
Στο πλαίσιο αυτό, εξετάζεται η δυνατότητα αξιοποίησης πόρων που δύνανται να οδηγήσουν σε παραγωγικές πρωτοβουλίες και που είναι επωφελείς για την απασχόληση και την καταπολέμηση του αποκλεισμού, στο πλαίσιο μια βιώσιμης ανάπτυξης.
Στην Ελλάδα η Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία είναι λιγότερο ανεπτυγμένη σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως στη Γαλλία, στην Ιταλία και στην Ολλανδία. Στο πλαίσιο της παρούσας εργασίας, θα διερευνηθούν οι δυσκολίες ανάπτυξης και προώθησης της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας στην χώρα μας, συνολικά αλλά και σε τοπικές κοινωνίες, και θα εξεταστεί το θεσμικό πλαίσιο και οι πολιτικές στο πεδίο αυτό.
Η ανάλυση θα βασιστεί στην επισκόπηση της σχετικής βιβλιογραφίας και την αξιοποίηση δευτερογενών δεδομένων από αντίστοιχες έρευνες στο πεδίο αυτό. Τέλος, με βάση τα ευρήματα της ανάλυσης θα διατυπωθούν προτάσεις για χάραξη νέων πολιτικών.